ponedjeljak, 23. ožujka 2015.

Ivan Glišić - A znali smo se odavno - Wir kannten uns doch seit Langem


Ivan Glišić
 
A znali smo se odavno
 
Znali smo se odavno.
Ali, ja nisam pridavao značaj tebi,
niti ti meni.
Tek kad smo mnogo toga pretumbali preko glave,
kazalo nam se
da smo stvoreni jedno za drugo.
I da smo straćili tolike godine
s drugima i za druge,
dok nismo došli do ove spoznaje.
 
Kažeš:
Gde bi nam bio kraj
da nismo bili slepi kod očiju
i plitkoga uma.
 
Kažem:
Ne misli na ono što je moglo da bude
a nije bilo.
Misli, kao i ja,
na ono što je sada sa nama,
i što će biti,
da jednoga dana oboje ne bismo rekli:
Gde bi nam bio kraj
da nismo i ovo vreme straćili s drugima
i za druge.
 
Sada, kada smo konačno spoznali da smo stvoreni
jedno za drugo.
 
 
Ivan Glišić
 
Wir kannten uns doch seit Langem
 
Wir kannten uns seit Langem.
Jedoch, maß ich dir keine Bedeutung zu,
du mir auch nicht.
Erst als wir Vieles
über uns ergehen ließen
leuchtete es uns ein,
dass wir füreinander geschaffen wurden,
und dass viele Jahre verflossen waren
mit Anderen und für Andere,
bis wir zu dieser Erkenntnis gelangen konnten.

Du sagst:
„Wo wäre unser Ende
wenn wir trotz Augen nicht blind gewesen wären?
Und nicht dumm?“

Ich sage:
„Denke nicht daran, was passiert wäre
und doch nicht passiert ist.
Denke, wie ich, daran,
dass wir nun zusammen sind
und daran, was noch kommen wird,
damit wir eines Tages nicht wieder sagen:
Wo wäre unser Ende
wenn wir auch diese Zeit nicht mit Anderen
und für Andere vergeudet hätten?“

Nun haben wir endlich erkannt,
dass wir füreinander
geschaffen wurden.