Sanjam da ćeš doći:
jer mirišu noći, a drveće
lista,
i novo se cveće svakog
jutra rodi;
jer osmesi ljupki igraju
po vodi,
i proletnjim nebom što od
sreće blista;
Jer pupe topole, i kao da
hoće
k nebu, pune tople, nabujale
žudi;
jer u duši bilja ljubav
već se budi,
i mirisnim snegom osulo se
voće;
Jer zbog tebe čežnje u
vazduhu plove;
svu prirodu Gospod za tvoj
doček kiti.
Cveće, vode, magle,
jablanovi viti,
sve okolo mene čeka te i
zove.
Dođi! Snovi moji u gustome
roju
tebi lete. Dođi, bez tebe
se pati!
Dođi! Sve kraj mene osmeh
će ti dati
i u svemu čežnju opazićeš
moju.
|
Du kommst, ich
träume:
Es blühen die Bäume, es duftet die Nacht,
wenn junge Blumen das Leben gewinnen;
und Lächeln am Wasser zu spielen beginnen,
und Frühlingshimmel vor Glück erstrahlt.
Es sprießt die Weide, als ob sie will
zum Himmel, voll warmer Sehnsucht, reichen; und Seelen der Pflanzen mit Liebe erwachen nachdem duftender Schnee auf Obstbäume fiel.
Deinetwegen fliegt Sehnsucht durch die Luft;
für dich schmückt Gott die Natur edel.
Blumen und Wasser, Pappeln und Nebel warten auf dich, während alles zu dir ruft.
Komm! Wenn Träume sich nach dir sehnen
im Schwarm. Komm, ohne dich nur Leid!
Komm! Alles neben mir lacht bereit.
Überall wirst du meine Sehnsucht erkennen. |